Doctrine or practice that emphasizes practical utility or functional relations in the design and construction of structures, objects, and systems. Use also when referring to the contemporary design philosophy, relating chiefly to architecture and furnishings, holding that form should be adapted to use, material, and structure.Doctrina o práctica que enfatiza la utilidad práctica o relaciones funcionales en el diseño y construcción de estructuras, objetos y sistemas. Úsese también cuando se refiere a la filosofía del diseño del siglo XX, relacionado principalmente a arquitectura y mobiliario, sosteniendo que la forma debe adaptarse al uso, material o estructura.Leer of gewoonte waarbij de nadruk wordt gelegd op praktisch nut of functionele verhoudingen in het ontwerp en de constructie van structuren, objecten en systemen. Ook te gebruiken voor de ontwerpfilosofie uit de 20e eeuw, die zich hoofdzakelijk met architectuur en meubelen bezighoudt en van mening is dat deze vorm zich aan gebruik, materiaal en structuur zou moeten aanpassen.強調建物、物件、系統的設計與結構，須有實用性或功能性的理論或實踐。也用來指與建築和室內設計相關的現代設計哲學，認為形式的把握應該隨用途、材料、結構而調整。