Nanga SchoolLiterati (Japanese style)Southern School (Nanga)文人画BujingaBunjin-gaScholar painting (Japanese style)BunjingaNan-ga南画
skos:scopeNote
Refers to a style of Japanese painting that flourished from the middle of the Edo period (1600-1868) to the Taisho period (1912-1926). It was inspired by the Chinese literati, or "Wen ren," scholar-painting tradition, intended for a small, intellectual audience. Unlike other styles that developed in major Japanese studios, Nanga style includes varying techniques, styles, and subject-matter, linked by a loose tradition rather than by standardized rules. It is generally characterized by the combination of painting, poetry, and calligraphy, with a preference for subtle brushwork, monochromatic or subdued coloring, and abstraction of natural forms to convey highly personal views of nature.Verwijst naar een stijl in de Japanse schilderkunst die floreerde van het midden van de Edo-periode (1600-1868) tot aan de Taisho-periode (1912-1926). De stijl was geïnspireerd op de Chinese geletterde intelligentsia, de zogenaamde Wen ren, een traditie van de leerlingschilderkunst, en was bedoeld voor een klein, intellectueel publiek. In tegenstelling tot andere stijlen die in grote Japanse ateliers tot ontwikkeling kwamen, maakt de Nanga-stijl gebruik van afwisselende technieken, stijlen en onderwerpen, die eerder met elkaar verbonden zijn door een losse traditie dan door gestandaardiseerde regels. De stijl kenmerkt zich doorgaans door de combinatie van schilderkunst, poëzie en kalligrafie, met een voorkeur voor subtiel penseelwerk, geen of gedempt kleurgebruik en abstractie van natuurlijke vormen om een uiterst persoonlijke kijk op de natuur weer te kunnen geven.