scope note
| - Se refiere a los gobernantes supremos del Antiguo Egipto quienes eran considerados reyes y dioses. El término deriva del egipcio "per-aa" que significa "gran casa" y originalmente se reería al palacio real. El término es usado como sinónimo o título de respecto para los reyes egipcios durante los inicios del Reino Nuevo, desde la dinastía XVIII (1539-1292 a.C.) en adelante. Para el uso moderno generalmente se emplea como título para referirse a todos los reyes del Antiguo Egipto, al margen de su periodo de reinado. (es)
- Verwijst naar de opperste heersers van het oude Egypte, die werden beschouwd als koningen en goden. De term is afgeleid van het Egyptische woord 'per-aa', dat 'groot huis' betekent en oorspronkelijk naar het koninklijk paleis verwees. De term werd als synoniem of uiting van eerbied voor de Egyptische koning gebruikt in het Nieuwe Rijk vanaf de Achttiende Dynastie (1539-1292 v. Chr.). In het moderne taalgebruik wordt de term in het algemeen gebruikt om te verwijzen naar alle Oudegyptische koningen, ongeacht wanneer zij heersten. (nl)
- 指古埃及的至高統治者,被認為是國王亦是神的化身。此詞彙源自埃及語「per-aa」,意指「偉大殿所」,原本指的是王宮。此詞彙自埃及第十八王朝(西元前1539至1292年間)起始用作埃及新王國(New Kingdom)國王的同義詞或尊稱。在現代的用法,法老則通常作為頭銜指稱所有的古埃及國王,不論其統治時期為何。 (zh-hant)
- Refers to the supreme rulers of ancient Egypt, who were considered kings and gods. The term is derived from the Egyptian "per-aa," meaning "great house," and originally referred to the royal palace. The term was used as a synonym or title of respect for the Egyptian king beginning in the New Kingdom, from the 18th dynasty (1539-1292 BCE) onwards. In modern usage, it generally is used as a title to refer to all ancient Egyptian kings, regardless of when they ruled. (en)
|